Македонија не е само земја, тоа е душа, борба, историја. А во срцето на таа борба стои името на еден од најголемите херои – Тодор Александров.
Тој не беше само борец. Не беше само лидер. Беше симбол на непокорот. Човек кој што со секој свој чекор, со секој збор, и со секој потег, носеше Македонија во срцето.
НАЈДОБРИОТ СТРАТЕГ И ВОЈВОДА НА МАКЕДОНСКОТО ВОСТАНИЕ
Роден во 1881 година, во село Смилево, Тодор Александров набрзо стана еден од најпознатите и најхрабрите војводи на ВМРО. Се истакнуваше не само по својата храброст на боиштата, туку и по својата генијалност како стратег.
Неговата мисија не беше само да се бори за слобода, туку да ја оствари Македонија како независна и слободна држава. Секој негов потег беше внимателно осмислен за да ја ослободи Македонија од угнетувањето.
НЕПОКОРОТ НЕ СЕ ПРИКЛОНИ НА СТРАВОТ
Александров не се плашеше од ништо. Дури ни од најголемите воени сили на Отоманското царство. Со секој ден на битка, со секој куршум и со секој сожален збор, тој докажуваше дека не постои сила која што може да ја сломи волјата на Македонците.
Во 1913 година, по Балканските војни, тој станува еден од најголемите активисти на македонската револуционерна сцена, иако Македонија беше повторно поделена и изиграна од соседите. Но, Тодор не се предаде. Напротив, неговиот отпор се засили.
НАДЕЖТА ЗА СЛОБОДНА МАКЕДОНИЈА НЕ БЕШЕ ПОГАСЕНА
Во 1924 година, Тодор Александров беше убиен, но Македонија не го изгуби. Тоа што го остави зад себе беше не само неговото тело, туку и духот на бескрајна борба. Тој беше едно од лицата што на Македонија и го даде она што ќе остане вечно.
Неговата смрт беше трагедија, но неговото наследство стана трајно. Македонија и денес гордо се сеќава на неговата жртва.
ОД СТРАДАЊЕ ДО НЕПОКОР
Тодор Александров не беше само човек кој се бори. Тој беше човек кој постави високи стандарди за тоа што значи да се биде вистински патриот. Македонија не ја создаваат луѓе кои се преправаат дека не видат проблеми. Македонија ја создаваат луѓе кои се бореле и го платиле секој ден со крв, солзи и жртва.
Тој не замина, но Македонија остана. Таа ќе биде голема само ако ја паметиме каков беше вистинскиот патриот – не тој што само зборува, туку тој што делува. Тодор Александров беше една од тие легенди кои ќе бидат секогаш запишани во нашите срца.
Македонија ќе биде слободна, затоа што неговиот дух не е мртов.